Mostafa Taleb op de Iraanse 'kamancheh' en Ananta Roosens op de westerse viool leggen hun culturele bagage naast zich neer en hun instrumenten naast elkaar... van daaruit gaan ze op zoek naar wat er overblijft. Waar dit bij elkaar kan passen waar mogelijks niet. Ondanks, of misschien dankzij, hun geografische en culturele zeer verschillende achtergrond resulteert dit in opvallend veel overeenkomsten die mooi op elkaar aansluiten. Een verfrissende oefening voor de openheid van geest waar wederzijds vertrouwen en waardering op de eerste plaats komen.

Door het veelvuldig en veelvoudig uitwisselen van ideeën verbinden ze hun eigenheid en uniciteit om ruimte te geven aan hun bewustzijn en ontwikkeling.


Ruimte voor improvisatie en inspelen op de kennis van elkaars muzikale taal, interageren op elkaars bewegingen en het gevoelsmatige dat het moment biedt. Eerder dan op vooraf gedefinieerde structuren en figuren; spelen alsof de dag van morgen niet bestaat...

Mostafa Taleb - kamancheh
Ananata Roosens - viool